Hiçbir devlet, keyfi olarak vatandaşlarını cezalandırmak amacıyla bir hukuk düzeni inşa etmez. Ancak insanın varolduğu her yerde, düzeni muhafaza edenler kadar düzeni bozanlarda bulunur. Düzene karşı gelip diğer insanların huzur ve sükûnetini bozan, yanlış örnek olanlar kanun çerçevesinde cezalandırılmadıklarında ve cezai yaptırıma uğramadıklarında, diğer insanlara haksızlık edilmiş olur.
Diğer bir boyutu ile de, yanlış tutum ve davranışlar engellenmediğinde, ısrarla tekrar edildiğinde ve cezai yaptırımlar caydırıcı yasalarla uygulanmadığında, diğer insanlar için de kötü örnek teşkil etme riskinin varolmasıdır.
Bu nedenlerle gerektiğinde uygulanabilmesi amacıyla ceza hukukuna ihtiyaç durulmuştur. Esasında asıl amaç insanı cezalandırmak değil, insanın yanlış yol ve yöntemler seçerek toplumun ve devletin düzenini sarsıcı davranışlara engel olmaktır.